بيش از اينها آه آري
بيش از اين اينها مي توان خاموش ماند
ميتوان ساعات طولاني
با نگاهي چون نگاه مردگان ثابت
خيره شد در دود سيگار
خيره شد در شکل يک فنجان
در گلي بي رنگ بر قالي
در خطي موهوم بر ديوار
ميتوان با پنجه هاي خشک
پرده را يکسو کشيد و ديد
در ميان کوچه باران تند مي بارد
کودکي با بادبادک هاي رنگينش
ايستاده زير يک طاقي
گاري فرسوده اي ميدان خالي را
با شتابي پر هياهو ترک مي گويد
ميتوان در بازوان چيره ي يک مرد
ماده اي زيبا و سالم بود
با تني چون سفره ي چرمين
با دو پستان درشت سخت
ميتوان در بستر يک ديوانه - يک ولگرد
عصمت يک عشق را آلود
ميتوان با زيرکي تحقير کرد
هر معماي شگفتي را
ميتوان تنها به حل جدولي پرداخت
ميتوان تنها به کشف پاسخي بيهوده
دل خوش ساخت
پاسخي بيهوده - آري پنج يا شش حرف
مي توان يک عمر زانو زد
با سري افکنده در پاي ضريحي سرد
مي توان با سکه اي ناچيز ايمان يافت
مي توان در حجره هاي مسجدي پوسيد
چون زيارتنامه خواني پير
ميتوان چون صفر در تفريق يا جمع و ضرب
حاصلي پيوسته يکسان داشت
ميتوان چشم ترا در پيله ي قهرش
دکمه ي بيرنگ کفش کهنه اي پنداشت
ميتوان چون آب در گودان خود خشکيد
ميتوان زيبايي يک لحظه را با شرم
مثل يک قاب عکس سياه مضحک فوري
در ته صندوق مخفي کرد
ميتوان در قاب خالي مانده يک روز
نقش يک محکوم - يا مغلوب يا مصلوب را آويخت
مي توان با صورتک ها رخنه ي ديوار را پوشاند
ميتوان با نقش هايي پوچ تر آميخت
ميتوان همچون عروسک هاي کوکي بود
با دو چشم شيشه اي دنياي خود را ديد
ميتوان در جعبه اي ماهوت
با تني انباشته از کاه
سالها در لابلاي تور و پولک خفت
ميتوان با هر فشار هرزه ي دستي
بي سبب فرياد کرد و گفت
«آه من بسيار خوشبختم»